Wie nog niet van de televisieserie ‘Squid Game‘ gehoord heeft, die komt mogelijk van een andere planeet. Squid Game is een Zuid-Koreaanse dramaserie die snel na het uitbrengen op Netflix uitgroeide tot de meest bekeken Netflixserie van dat moment. De serie kent een aantal gewelddadige elementen, wat als een sleutel tot het succes gezien wordt. Critici zijn vooral lovend over de manier van filmen en monteren. Squid Game is het bewijs dat het investeren in de Koreaanse film- en televisie-industrie tot hoogwaardige resultaten kan leiden.
Basis van het verhaal is een overlevingsspel, waarbij 456 deelnemers strijden om het eindbedrag van 45,6 miljard Koreaanse won. Dat is meer dan dertig miljoen euro. De veschillende onderdelen van het spel zijn gebaseerd op kinderspelletjes zoals ‘Annemaria koekoek’, knikkeren en touwtrekken. Het laatste spel in seizoen 1 is het inktvisspel, waar de naam van de serie op gebaseerd is.
In oktober 2021 kwam Squid Game naar Nederland: zowel in Rotterdam als Maastricht kon men meedoen aan het spel ‘red light, green light’, oftewel ‘Annemaria koekoek’. Zolang een grote meisjespop wegkijkt en zingt, mag je blijven lopen. Op het moment dat de pop stopt met zingen en omkijkt, moet je doodstil blijven staan. Bij de versie die in Rotterdam en Maastricht gespeeld werd, werden mensen die nog wel bewogen niet doodgeschoten, zoals dat in de serie wel gebeurt. In plaats daarvan werden deelnemers die afvielen door spelleiders in rode pakken (dezelfde als in de serie) uit het spel gehaald. De wachtrijen om deel te mogen nemen liepen op tot honderden mensen.
Squid Game is fictie. Het is niet gebaseerd op waargebeurde verhalen of Koreaanse tradities. Toch zie je de Koreaanse cultuur op verschillende manieren terugkomen in de serie. De dialogen zijn duidelijk anders dan wat we in Amerikaanse of Nederlandse producties gewend zijn. Niet alleen de taal op zich verschilt, het is vooral de manier waarop Koreanen zich verwoorden. Ze omschrijven situaties, gebeurtenissen en gevoelens op een andere manier. Wie goed oplet die ziet dat de gezichtsuitdrukkingen in bepaalde scenes anders zijn dan hoe we het in de westerse wereld gewend zijn. Je kunt stellen dat er in grote lijnen stijlverschillen zijn tussen hoe er in landen of wereldgebieden emoties en gebeurtenissen beleefd en nagespeeld worden. Omdat de Koreaanse cultuur niet zo bekend is in het buitenland, komen de scenes in de serie voor buitenstaanders snel als authentiek over.
Squid Game is deels opgenomen in de Zuid-Koreaanse stad Seoul. Hoofdrolspeler Gi-hun woont in de serie in de wijk Ssangmun-dong. Deze wijk ligt in het noorden van Seoul. Een deel van de scenes is daadwerkelijk daar opgenomen. We zien Gi-hun vaak op de Baegun-markt, op Samyang-ro 154-gil, waar hij de viskraam bezoekt die wordt gerund door de moeder van mededeelnemer Sang Woo. Het is ook in Ssangnum, op Uicheon-ro 39-gil, dat hij Il-nam tegenkomt, de oude man die het nummer 001 krijgt, terwijl hij soju drinkt buiten een winkel op de hoek. De winkel op nummer 11 toont tegenwoordig trots zijn Squid Game-referenties in het venster.
Na het eerste bezoek aan het speleiland wordt Gi-hun gedropt bij Namsan Park. Je herkent de N Seoul Tower (die ook wel bekend staat als Namsan Tower), die oplicht in de achtergrond. Andere plekken in Seoul die voorkomen in Squid Game zijn metrostation Yangjae Citizen’s Forest Station in het Gangnam district en Keunumul-ro in Daeheung-dong.
Het is natuurlijk wachten op de eerste Squid Game tours in Seoul. Het is de vraag wie deze commerciële kans oppakt. Er zullen ongetwijfeld fans naar Seoul komen om daar de gefilmde locaties te bezoeken. Het zou ons zelfs niet verbazen als er een Squid Game pretpark in Seoul gebouwd zal worden. De populariteit van de serie is groot genoeg en de spelfactor leent zich prima om op basis hiervan een themapark te maken. Het zou wel handig zijn dat alle bezoekers in dat geval de spellen wel overleven.
